کد مطلب:313690 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179
مرا هم به دیانت اسلام و مذهب شیعه دلالت کنید
حجةالاسلام والمسلمین آقای شیخ علی قرنی گلپایگانی صاحب تألیفات كثیره، در كتاب «منهاج البیان علی نهج الأخبار و القرآن» (ص 24 و 25) آورده است:
4. یكی از رانندگان اتوبوس شهرستان قم نقل كرد در ایامی كه راه عتبات عالیات باز بود، من مرتبا از قم مسافر به كاظمین می بردم و از آنجا مسافر به قم می رسانیدم، در یك نوبت كه از كاظمین مسافر زده بودم و می آمدم، به گردنه ی پاطاق كه نسبتا گردنه ی سختی است رسیدم. در وسط گردنه دیدم ماشین نفت كشی از سر گردنه پیدا شد و قدری كه آمد من متوجه شدم ترمز او پاره شده و اكنون آن ماشین برحسب عادت می آید و ماشین مرا زیر می گیرد و شصت مسافری كه همه زوار قبر امام حسین علیه السلام می باشند له و نابود می كند، و اصلا راه فراری هم از برای خود نمی دیدم. دستم رفت تا دربی را كه در پهلوی خودم بود باز نمایم و خود را به بیرون پرتاب كنم تا
[ صفحه 533]
اقلا خود كشته نشوم، كه ناگاه ماشین نفت كش كه به سرعت به طرف ما می آمد سرش برگشت و به كوه خورد و خوابید.
من اتوبوس را نگاه داشتم و دویدیم و دیدیم درب ماشین به كوه گیر كرده و راننده صدمه ای ندیده ولكن نمی تواند از ماشین بیرون آید. به زحمت درب ماشین را باز كردیم و راننده را بیرون كشیدیم. به مجرد آنكه از ماشین بیرون آمد، سؤال كرد: شما چه مذهبی دارید؟ گفتیم: مسلمان و شیعه می باشیم. گفت: مرا هم به دیانت اسلام و مذهب شیعه دلالت نمایید، زیرا من ارمنی بوده و به كیش نصرانیت معتقدم. گفتیم: بگو أشهد ان لا اله الا الله و أن محمدا رسول الله.
پس از آنكه شهادتین را با زبان جاری ساخت، پرسید: عباس كیست؟ ما گفتیم: عباس فرزند اول از ائمه ی ما علی بن ابی طالب علیهماالسلام است. سؤال كردیم: چطور تو از عباس سؤال می كنی؟ گفت: در ایران كه رانندگی می كردم، رفقای راننده ی شیعه می خواستند مرا به مرام تشیع دلالت و رهبری نمایند ولكن من قبول نمی كردم. آنان از راه دلسوزی و نصیحت به من فرمودند هر گاه جایی بیچاره شدی و خواستی خود را از گرفتاری برهانی، بگو: یا اباالفضل العباس، و او قطعا از تو دادرسی خواهد نمود.
این مطلب در ذهن من بود تا اینكه چون ماشین من از بالای گردنه سرازیر شد، ناگاه ترمز آن برید و من یقین كردم كه ماشینم به ته دره سقوط می كند و بدنم قطعه قطعه می شود، لذا ناچار شدم و چند مرتبه گفتم: یا اباالفضل العباس، آری، ماشین مرا حضرت ابوالفضل حفظ نمود و جان مرا او نگاهداری كرد و من ثلث درآمد ماشین خود را وقف او نموده و تا زنده باشم در راه روضه خوانی او مصرف می نمایم و همانجا با انگشت خود با مركب در جلو ماشین نوشت: شركت با اباالفضل العباس علیه السلام.
4. یكی از رانندگان اتوبوس شهرستان قم نقل كرد در ایامی كه راه عتبات عالیات باز بود، من مرتبا از قم مسافر به كاظمین می بردم و از آنجا مسافر به قم می رسانیدم، در یك نوبت كه از كاظمین مسافر زده بودم و می آمدم، به گردنه ی پاطاق كه نسبتا گردنه ی سختی است رسیدم. در وسط گردنه دیدم ماشین نفت كشی از سر گردنه پیدا شد و قدری كه آمد من متوجه شدم ترمز او پاره شده و اكنون آن ماشین برحسب عادت می آید و ماشین مرا زیر می گیرد و شصت مسافری كه همه زوار قبر امام حسین علیه السلام می باشند له و نابود می كند، و اصلا راه فراری هم از برای خود نمی دیدم. دستم رفت تا دربی را كه در پهلوی خودم بود باز نمایم و خود را به بیرون پرتاب كنم تا
[ صفحه 533]
اقلا خود كشته نشوم، كه ناگاه ماشین نفت كش كه به سرعت به طرف ما می آمد سرش برگشت و به كوه خورد و خوابید.
من اتوبوس را نگاه داشتم و دویدیم و دیدیم درب ماشین به كوه گیر كرده و راننده صدمه ای ندیده ولكن نمی تواند از ماشین بیرون آید. به زحمت درب ماشین را باز كردیم و راننده را بیرون كشیدیم. به مجرد آنكه از ماشین بیرون آمد، سؤال كرد: شما چه مذهبی دارید؟ گفتیم: مسلمان و شیعه می باشیم. گفت: مرا هم به دیانت اسلام و مذهب شیعه دلالت نمایید، زیرا من ارمنی بوده و به كیش نصرانیت معتقدم. گفتیم: بگو أشهد ان لا اله الا الله و أن محمدا رسول الله.
پس از آنكه شهادتین را با زبان جاری ساخت، پرسید: عباس كیست؟ ما گفتیم: عباس فرزند اول از ائمه ی ما علی بن ابی طالب علیهماالسلام است. سؤال كردیم: چطور تو از عباس سؤال می كنی؟ گفت: در ایران كه رانندگی می كردم، رفقای راننده ی شیعه می خواستند مرا به مرام تشیع دلالت و رهبری نمایند ولكن من قبول نمی كردم. آنان از راه دلسوزی و نصیحت به من فرمودند هر گاه جایی بیچاره شدی و خواستی خود را از گرفتاری برهانی، بگو: یا اباالفضل العباس، و او قطعا از تو دادرسی خواهد نمود.
این مطلب در ذهن من بود تا اینكه چون ماشین من از بالای گردنه سرازیر شد، ناگاه ترمز آن برید و من یقین كردم كه ماشینم به ته دره سقوط می كند و بدنم قطعه قطعه می شود، لذا ناچار شدم و چند مرتبه گفتم: یا اباالفضل العباس، آری، ماشین مرا حضرت ابوالفضل حفظ نمود و جان مرا او نگاهداری كرد و من ثلث درآمد ماشین خود را وقف او نموده و تا زنده باشم در راه روضه خوانی او مصرف می نمایم و همانجا با انگشت خود با مركب در جلو ماشین نوشت: شركت با اباالفضل العباس علیه السلام.